१. संज्ञा
/ निर्जीव
/ वस्तु
अर्थ : गरमी या आघात के कारण भभक उठने वाला पदार्थ।
उदाहरण :
बारूद आदि विस्फोटक हैं।
पर्यायवाची :
डेटनेटर, डेटनैटर, डेटोनेटर, विस्फोटक
स्फोट करणारे पदार्थ.
स्फोटके बाळगण्यासाठी परवाना काढावा लागतो.
स्फोटक
A chemical substance that undergoes a rapid chemical change (with the production of gas) on being heated or struck.
explosive