१. संज्ञा
/ निर्जीव
/ वस्तु
/ पौराणिक वस्तु
अर्थ : हिन्दू धर्म-ग्रंथों में वर्णित वह पर्वत जिससे देवों और असुरों ने समुद्रमंथन किया था।
उदाहरण :
समुद्रमंथन के समय मंदराचल पर्वत को विष्णु ने कच्छप के रूप में अपनी पीठ पर टिकाया था।
पर्यायवाची :
इंद्रकील, इन्द्रकील, मंथान, मंदराचल, मन्थान, मन्दर, मन्दराचल
हिंदू धर्मग्रंथामध्ये वर्णिलेला पर्वत ज्याच्या सहाय्याने देव आणि असूरांनी समुद्रमंथन केले होते.
समुद्रमंथनाच्या वेळी मंदराचल पर्वत खाली जाऊ लागला तेव्हा विष्णूंनी कूर्मरूप धारण करून तो वर उचलला..
मंदराचल,
मंदराचल पर्वत
A land mass that projects well above its surroundings. Higher than a hill.
mount,
mountain