१. संज्ञा
/ निर्जीव
/ वस्तु
/ मानवकृति
अर्थ : फूँककर बजाया जाने वाला एक प्रकार का लम्बा बाजा।
उदाहरण :
विवाह के समय तुरहीवादक रह-रहकर तुरही बजा रहा था।
पर्यायवाची :
करनाई, तुरही, तुरुही, तूर्य, धूतुक, धूतूक
एका बाजूने रुंद तर दुसर्या बाजूने निमुळत्या तोंडाचे, अर्धवर्तुळाखार, फुंकून वाजवण्याचे एक वाद्य.
बैलगाड्यांच्या शर्यतीपूर्वी तुतारजीने तुतारी फुंकली
तुतारी,
शिंग
A brass musical instrument with a brilliant tone. Has a narrow tube and a flared bell and is played by means of valves.
cornet,
horn,
trump,
trumpet