१. संज्ञा
/ निर्जीव
/ वस्तु
/ मानवकृति
अर्थ : एक प्रकार का प्रसिद्ध अस्त्र जिससे शत्रु पर गोली चलाई जाती है।
उदाहरण :
सिपाही के हाथ में बंदूक है।
पर्यायवाची :
चकमाकी, बंदूक, बंदूक़, बन्दूक, बन्दूक़, बन्दूख
गोळी मारावयाचे,लोखंडी नळीचे हत्यार.
त्याच्याकडे बंदूक बाळगण्याचा परवाना आहे
बंदूक
A weapon that discharges a missile at high velocity (especially from a metal tube or barrel).
gun