१. संज्ञा
/ निर्जीव
/ स्थान
/ भौतिक स्थान
अर्थ : अनाज पैदा करने के लिए मेड़ों द्वारा घिरी हुई जोतने-बोने की जगह।
उदाहरण :
यह खेत काफी उपजाऊ है।
पर्यायवाची :
अश्मंत, अश्मन्त, आराजी, जमीं, जमीन, ज़मीं, ज़मीन
धान्य वगैरे लावण्याची जागा.
शेतकरी शेतात बी पेरत आहे
जमीन,
रान,
वावर,
शेत
A piece of land cleared of trees and usually enclosed.
He planted a field of wheat.
field