१. संज्ञा
/ निर्जीव
/ अमूर्त
/ कार्य
अर्थ : ऊतक में किसी कृत्रिम अंग को स्थाई रूप से बैठाने या लगाने की क्रिया।
उदाहरण :
आजकल आँख में लेंस का आरोपण आसान हो गया है।
पर्यायवाची :
अंग आरोपण, अंगारोपण, आरोपण, इंप्लांट करना, इंप्लैंट करना, इम्प्लान्ट करना, इम्प्लैन्ट करना
ऊतीमध्ये कृत्रिम अंग स्थायी किंवा कायम रूपात बसविण्याची क्रिया.
हल्ली डोळ्यात लेंसचे रोपण सोप्पे झाले आहे.
आरोपण,
रोपण
A surgical procedure that places something in the human body.
The implantation of radioactive pellets in the prostate gland.
implantation