যুগ-মানৱ | অমরকোশ

অসমীয়া অভিধান থেকে যুগ-মানৱ শব্দের অর্থ এবং উদাহরণ সমার্থক শব্দ এবং বিপরীতশব্দ সহ।

অর্থ : কোনো এক সময়ৰ শ্রেষ্ঠ ব্যক্তি

উদাহরণ : মহাত্মা গান্ধীৰ গণনা যুগ-মানৱৰ ভিতৰত কৰা হয়

সমার্থক : যুগপুৰুষ

হস্তকলা (বিশেষ্য)
হাতেৰে বস্তু বনাই তৈয়াৰ কৰা কার্য

অন্যমনস্ক (বিশেষণ)
যাৰ মন অন্য কোনো বস্তু বা কথাৰ প্রতি আসক্ত হৈ আছে

হালধীয়া ৰং (বিশেষ্য)
হালধি, কেশৰ আদিৰ ৰঙৰ দৰে ৰং

নিশাচৰ চৰাই (বিশেষ্য)
দিনত লুকাই থকা আৰু ৰাতি ওলোৱা বা ৰাতি চৰা পক্ষী

ক্রোধযুক্ত (বিশেষণ)
যাৰ খং উঠিছে

সভ্যতা (বিশেষ্য)
শীল আৰু সজ্জন হোৱা ভাব

পুতলা (বিশেষ্য)
সৰু লʼৰা-ছোৱালীয় খেলিবৰ কাৰণে কাপোৰ প্লাষ্টিক আদিৰে মানুহৰ আকৃতিৰ নিচিনাকৈ সজা খেলা সামগ্রী

নজহা-নপমা (বিশেষণ)
যিজনে মৃত্যুক জয় কৰিছে বা যিজন কেতিয়াও মৰা নাই:অমৃত পান কৰিলে জীৱ অমৰ হয় বুলি পৌৰাণিক আখ্যানত আছে

ঊষালগ্ন (বিশেষ্য)
দিন আৰম্ভ হোৱাৰ সময়ছোৱা:ৰাতিপুৱাই খেতিয়কসকল পথাৰলৈ ওলাল

সন্তুলন (বিশেষ্য)
আপেক্ষিক ভৰ সমান বা সঠিক কৰা বা হোৱা কার্য