अर्थ : പെരുമാറ്റത്തിന്റെ പ്രകൃതിയില് സ്വന്തമായ ഭാവം, സ്വന്തമായ പെരുമാറ്റ രീതി.
उदाहरणे :
അവനു ദിവസവും നേരത്തെ എഴുന്നേല്ക്കുന്ന സ്വഭാവം ഉണ്ടു്. വഴക്കുണ്ടാക്കുക എന്നതു അവന്റെ സ്വഭാവമാണു്.
समानार्थी : അഭിരുചി, ഗുണവിശേഷം, ചിത്തവൃത്തി, നിസര്ഗ്ഗം, പെരുമാറ്റം, പ്രകൃതം, പ്രകൃതി, മനോഭാവം, വ്യക്തി വൈശിഷ്ട്യം, ശീലം, സംസിദ്ധി, സര്ഗ്ഗം, സഹജഗുണം, സ്വത്വഭാവം, സ്വഭാവഗുണം, സ്വരൂപം