അർത്ഥം : വളരെ ഉച്ചത്തിലും അല്ലാതെ വളരെ പതുക്കയും അല്ലാതെ ഉള്ള് സ്വരം
ഉദാഹരണം :
വൈദീക ഋചകള് ശരിയായി ഉച്ചരിക്കുന്നതിനായിട്ട് സ്വരിതം ഉപയോഗിച്ചിരുക്ക്ന്നു
മറ്റ് ഭാഷകളിലേക്കുള്ള വിവർത്തനം :
स्वर का वह उच्चारण जो न बहुत ऊँचा हो और न बहुत धीमा।
वैदिक ऋचाओं में स्वरों का सही उच्चारण प्रकट करने के लिए स्वरित का भी उपयोग किया जाता था।