ব্যঞ্জন | অমরকোশ

অসমীয়া অভিধান থেকে ব্যঞ্জন শব্দের অর্থ এবং উদাহরণ সমার্থক শব্দ এবং বিপরীতশব্দ সহ।

অর্থ : যি ্বর্ণ স্বৰবর্ণৰ ্সহায় অবিহনে উচ্চাৰণ কৰিব পৰা নাযায়

উদাহরণ : হিন্দী ্বর্ণ্্মালাত ক-ৰ পৰা হ-লৈকে সকলো বর্ণক ব্যঞ্জন বোলা হয়

সমার্থক : ব্যঞ্জন বর্ণ

অর্থ : চাউল, ৰুটি আদিৰ লগত খোৱা পদার্থ

উদাহরণ : উৎসৱত বিবিধ-বিবিধ প্রকাৰৰ ব্যঞ্জন তৈয়াৰ কৰা হয়

অর্থ : তেল বা ঘিঁউত ৰন্ধা কোনো ব্যঞ্জন

উদাহরণ : উৎসৱত মালপোৱা, পুৰী আদি না-না ধৰণৰ ব্যঞ্জন বনোৱা হয়

কাকুতি-মিনতি (বিশেষ্য)
অনুনয়-বিনয় কৰা অৱস্থা বা ভাৱ

ঊষালগ্ন (বিশেষ্য)
দিন আৰম্ভ হোৱাৰ সময়ছোৱা:ৰাতিপুৱাই খেতিয়কসকল পথাৰলৈ ওলাল

ছাগ (বিশেষ্য)
এবিধ তৃণভোজী সৰু চাৰিঠেঙীয়া জন্তু, যাৰ মাইকীজনীৰ গাখীৰ মানুহে

সুঘ্রাণ (বিশেষ্য)
ভাল গোন্ধ

নিশাচৰ চৰাই (বিশেষ্য)
দিনত লুকাই থকা আৰু ৰাতি ওলোৱা বা ৰাতি চৰা পক্ষী

ৰাজমহিষী (বিশেষ্য)
ৰজাৰ প্রধান পত্নী

প্রিয়তা (বিশেষ্য)
প্রিয় হোৱা অৱস্থা বা ভাব

ধুমুহা-বৰষুণ (বিশেষ্য)
যি তীব্র বতাহৰ লগত বৰষুণো আহে

প্রেমাস্পদ (বিশেষ্য)
যিজন পুৰুষে প্রেম কৰে

অভিযন্তা (বিশেষ্য)
যিয়ে যন্ত্র আদিৰ মেৰামতি কৰে