அமார்கோஷ் என்பது இந்திய மொழிகளின் தனித்துவமான அகராதியாகும். இந்த வார்த்தை பயன்படுத்தப்படும் சூழலுக்கு ஏற்ப பொருள் வேறுபடுகிறது. இங்கே, வார்த்தைகளின் வெவ்வேறு அர்த்தங்கள் வாக்கியபயன்பாடு, எடுத்துக்காட்டுகள் மற்றும் ஒத்த சொற்களுடன் விரிவாக விவரிக்கப்பட்டுள்ளன.
தமிழ் மொழியின் நாற்பதாயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட சொற்கள் அமரகோஷத்தில் உள்ளன. தேட ஒரு வார்த்தையை உள்ளிடவும்.
பொருள் : एक सृष्टिनाशक हिन्दू देवता।
எடுத்துக்காட்டு :
शंकर की पूजा लिंग के रूप में प्रचलित है।
ஒத்த சொற்கள் : अंड, अंधकारि, अंबरीष, अक्षतवीर्य, अक्षमाली, अघोरनाथ, अण्ड, अनंगरि, अनंगारि, अनर्थनाशी, अन्नपति, अपराधभंजन, अबलाबल, अब्जवाहन, अमृतवपु, अमोघदंड, अमोघदण्ड, अम्बरीष, अयोनि, अयोनिज, अरिंदम, अर्घेश्वर, अस्थिमाली, अहिमाली, आशुतोष, इंदुशेखर, इन्दुशेखर, उग्रधन्वा, उमाकांत, उमाकान्त, उमेश, कपालपाणि, कपाली, कामारि, कालेश, काशीनाथ, कील, कुंड, कुण्ड, कैलाश नाथ, कैलाशनाथ, गंगाधर, गिरिनाथ, गिरीश, गौरीश, चंद्रशेखर, चन्द्रशेखर, जगद्योनि, जटाधारी, जटामाली, तारकेश्वर, त्रिनेत्र, त्रिपुरांतक, त्रिपुरारि, त्रिपुरारी, त्र्यंबक, त्र्यक्ष, त्र्यम्बक, दुष्काल, देवाधिदेव, देवेश्वर, धूम्र, नंदिकेश्वर, नदीधर, नन्दिकेश्वर, नपराजित, नागी, नाभ, नीलग्रीव, पंचमुख, पंचानन, पञ्चमुख, परंजय, पश, पशुपति, पादभुज, पिनाकपाणि, पिनाकी, पुद्गल, फाल, बीजवाहन, भगाली, भव, भवेश, भालचंद्र, भालचन्द्र, भुवनेश, भूतचारी, भूतनाथ, भूतेश, भोला, भोलानाथ, भोलेनाथ, मंगलेश, महाक्रोध, महादेव, महार्णव, महेश, महेश्वर, मृत्युंजय, यमेश्वर, ययातीश्वर, ययी, योगीनाथ, योगीश, राकेश, रुद्र, वरेश्वर, वसुप्रद, विद्वत्, विभु, विरुपाक्ष, विरोचन, विश्वनाथ, वीरेश, वीरेश्वर, वृषभकेतु, वैद्यनाथ, व्योमकेश, शंकर, शंभु, शङ्कर, शम्भु, शशिधर, शशिभूषण, शारंगपाणि, शारंगपानि, शिखंडी, शिखण्डी, शिव, संवत्सर, सतीश, सद्य, सर्पमाली, सर्व, सवर, सुप्रतीक, सुहृद, स्नेहन, हर
பிற மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பு :
త్రిమూర్తులలో మూడు కన్నులుగలవాడు
శంకరుని పూజ లింగరూపంలో ప్రాచుర్యంలో ఉందిಸೃಷ್ಠಿಯನ್ನು ನಾಶ ಮಾಡುವ ಹಿಂದು ದೇವರು
ಲಿಂಗದ ರೂಪದಲ್ಲಿರು ಶಂಕರನನ್ನೂ ಪೂಜೆ ಮಾಡುವ ಆಚರಣೆ ಇದೆ.സൃഷ്ടി സംഹാരകനായ ഹിന്ദു ദേവന്
ശിവന്റെ പൂജ ലിംഗരൂപത്തിലാണ് പ്രചരിച്ചിരിക്കുന്നത്अर्थ : अपमानित करना।
वाक्य प्रयोग : जरा सी बात पर सलमान ने मजदूर की इज्जत उतार दी।