१. संज्ञा
/ सजीव
/ जन्तु
/ स्तनपायी
/ व्यक्ति
अर्थ : वह जो चोरी करता हो।
उदाहरण :
गाँव वालों ने चोर को रँगे हाथों पकड़ लिया।
पर्यायवाची :
अपहर्ता, अपहारक, अपहारी, अर्थहर, अशित्र, कुसुमाल, चोट्टा, चोर, चौर, दिवाभीत, नकतंचर, नक्तञ्चर, नागरक, परिमोषक, रेरिहान, लुण्टाक
दुसर्याची वस्तू त्याच्या नकळत जबरदस्तीने लुबाडणारा माणूस.
लोकांनी चोराला पकडून पिटले
चोर,
चोरटा
A criminal who takes property belonging to someone else with the intention of keeping it or selling it.
stealer,
thief